Carnaval

De geschiedenis van Baasrode carnaval gaat terug tot voor de oorlog. Toen zag carnaval er anders uit dan hoe we deze nu kennen. In deze periode werden vooral gemaskerde of beter gezegd, verklede bals gehouden. Deze traditie liep een groot deel van de eerste helft van de 20ste eeuw tot een moordtragedie later voor een carnavalsverbod zorgde. Deze gebeurtenis heeft lange tijd een grote invloed gehad op de wijze waarop carnaval gevierd werd. Er werden nog wel verklede bals gehouden in de herbergen, maar ' moest eerst zijn identiteit kenbaar maken aan een bevoegd persoon. In ruil kregen ze een nummer waaraan ze geïdentificeerd konden worden.'

De Carnavalsprinsen

Begin de jaren 60 werden voor het eerst jaarlijks samengestelde comités bestaande uit vertegenwoordigers van de politieke fracties opgericht. De carnavalsactiviteiten bestonden toen uit wandelconcerten van gekostumeerde muziekmaatschappijen en een carnavalstoet waaraan Baasroodse groepen deelnamen. Deze groepen vertegenwoordigden vaak een bepaalde wijk of straat. (Driehuizen, Rosstraat, V-Klub, De Vodderspers, Hof ten Rode)

Dit zorgde voor een grote belangstelling en een intense carnavaleske sfeer dat men in 1964 voor het eerst een carnavalsprins verkoos. Jozef Quisquater haalde 9 stemmen meer dan zijn tegenkandidaat Roger Janssens.

Het Gemeentelijk Feestcomité

Het organiseren van de stoet en andere activiteiten gaf de politieke afgevaardigden zoveel werk dat men op zoek ging naar iemand die dit allemaal kon delegeren. De toenmalige burgemeester Josse van Gaever sprak Pierre Cleemput aan met de vraag of hij zin had om de carnavalsfeestelijkheden (mee) te organiseren. Pierre ging hierop in onder 2 voorwaarden: ten eerste moest alles gebeuren los van de politiek en ten tweede wou hij zelf de voorzitter voordragen. Geen van beide was een probleem voor de burgemeester en toen trok Pierre Cleemput naar de "Casino" waar Emiel Veyt zijn biljartcapaciteiten liet bewonderen en stelde hem de vraag. Emiel ging akkoord en eind 1964 werden alle culturele, sociale en sportieve verenigingen uitgenodigd op een algemene vergadering. Enkele politieke afgevaardigden hadden nog moeite om hun prerogatieven uit handen te geven maar zodra dit toch gebeurde, stond niets meer in de weg voor de geboorte van een neutraal gemeentelijk feestcomité.

Het comité bestond uit: voorzitter Emiel Veyt, ondervoorzitters Petrus Daman en Roger Vertongen, schatbewaarder François De Bruyn, secretaris Gerard Saerens en de leden Pierre Cleemput, Petrus Verhulst en ex-prinsen Jozef Quisquater en Arnold Debbaut.

Orde van de Palingboer

Op initiatief van voorzitter Veyt werd in 1966 de "Orde van de Palingboer" opgericht. Een naam die verwijst naar de Baasroodse visboeren die met de palingkar richting Brussel trokken. Iedereen die zich verdienstelijk heeft ingezet voor de Baasroodse carnavalviering, wordt opgenomen in de "Orde van de Palingboer". Een lijst van iedereen die door de jaren heen in deze orde werd geslagen, vindt u hier.

Baasroodse Vedetten

In 1970 trokken het comité en enkele supporters op een doordeweekse avond richting Brussel door toedoen van Roger Troch, BRT-medewerker. Daar raakten ze verzeild in een "Rue au Fleur" of iets dergelijks, vonden er Norma Hendy weggedoken in een hoekje en troffen er Tony Corsari aan. Tony trok met hen richting de opnamestudio's om daar met horten en stoten i.s.m. Norma Hendy de "Baasroodse Vedetten" op te nemen. 

Enkele jaren later in 1976 trokken enkele ex-prinsen opnieuw de studio in met hun nummer "Den Buikendans" , maar dit met minder succes. Pas in 1984 werd er opnieuw naar de opnamestudio gegaan. Dit keer was het kandidaat prins carnaval Felix de Ridder die daar zijn "Oh Josephine" en "Den Hoempapa" ging opnemen. Deze hebben waarschijnlijk bijgedragen aan zijn overwinning later dat jaar.

 

to be continued....